„Jagnię i wilcy” – morał, znaczenie i przesłanie bajki
Morał występuje już na początku bajki Krasickiego i mówi, że silniejsze jednostki mają większe przywileje niż osobniki słabe. Fabuła dotyczy sytuacji, w której głodne i bezlitosne wilki zabijają niewinną i bezbronną owieczkę. Barbarzyństwo i bezwzględność drapieżników kontrastuje z delikatną i bezsilną owieczką skazaną na pożarcie. W połączeniu z morałem ma to uświadomić czytelnikowi, że nie tylko wśród zwierząt, ale przede wszystkim wśród ludzi, których tytułowe zwierzęta są symbolem, prawo wyznaczają silniejsze jednostki i mają władzę nad słabszymi.
Choć w „Jagnięciu i wilkach” wilki występują w liczbie mnogiej, to można je uznać za jednego, zbiorowego bohatera będącego metaforą siły, władzy i bezkompromisowości. Wszystko to pozwala stwierdzić, iż w oświeceniowych bajkach Ignacy Krasicki wykorzystywał postaci zwierzą w sposób metaforyczny, dokonując w ten sposób oceny ludzkich postaw.