„Satyra na leniwych chłopów” – komiczny obraz wsi. Interpretacja i analiza
Jak sama nazwa wskazuje, utwór „Satyra na leniwych chłopów” w satyryczny sposób ukazuje tytułowych chłopów. Poprzez zaprezentowanie postawy mieszkańców wsi, którzy za wszelką starają się nic nie robić, anonimowy autor ośmiesza ich zachowanie. Za pomocą satyry ukazuje cwaniactwo i chytrość chłopa – reprezentanta całej warstwy społecznej, do której należy.
Chce on za wszelką cenę uniknąć pracy. Wciąż symuluje, udaje, wymiguje się, odpoczywa – jednym słowem: ucieka od pracy. Wieś jawi się zatem jako miejsce zamieszkałe przez darmozjadów, którzy nie chcą i nie potrafią dobrze wykonywać swoich obowiązków.
Ponadto w „Satyrze na leniwych chłopów” oprócz tytułowej satyry sposobem na osiągnięcie komicznego efektu są wszystkie trzy rodzaje komizmu: sytuacyjny, słowny i postaci. Ten pierwszy widzimy w wielu momentach, na przykład gdy chłop pilnuje innych zamiast samemu pracować, lub kiedy wymiguje się od pracy, mówiąc, że popsuł mu się pług.
W tym momencie dochodzimy do komizmu słownego – różnego rodzaju wyrażenia, którymi posługuje się chłop – jak chociażby to, że „pług orać nie chce”, należą do tej kategorii estetycznej. W „Satyrze na leniwych chłopów” da się również oczywiście wyodrębnić komizm postaci, który zostaje osiągnięty dzięki zachowaniu i przywarom tytułowego chłopa.