Obraz wojny i holocaustu w „Liście Schindlera” Spielberga
Opowiadając historię pewnego Niemca, który uratował przed zagładą ponad tysiąc Żydów, Steven Spielberg w „Liście Schindlera” pokazuje wojenny świat. Rzeczywistość Holocaustu jest niezwykle okrutna i pełna kontrastów. Więźniowie obozów koncentracyjnych, którzy mogą i są na tyle silni, by pracować, zostają odsyłani do wykonywania katorżniczych prac, zaś słabsi, starsi lub schorowani ludzie są od razu wysyłani na śmierć.
Głód, brud, ubóstwo i cierpienie towarzyszą więźniom na każdym kroku. Ofiary są traktowane jak króliki eksperymentalne, na których można przeprowadzać wszelkiego rodzaju testy, gdyż nikt się nimi nie przejmuje. Z drugiej strony widzimy dobrze bawiących się i stale ucztujących Niemców, którzy żyją kosztem ofiar. Za nic mają ich los i w ogóle się o niego nie martwią. Traktują ofiary jak zwierzęta niegodne ludzkiego szacunku: okłamują je, wmawiając, że dzięki efektywnej pracy można uzyskać ułaskawienie i wyjść na wolność.
„Lista Schindlera” ukazuje wojnę jako pełne cierpienia i śmierci wydarzenie, podczas którego ludzie tracą resztki godności. Warto jednak zaznaczyć, że reżyser dużą uwagę przywiązuje do towarzyskiego życia katów i tego, jak ci bawią się, piją i tańcują, nie przejmując się wszechobecnym strachem, którego są powodem. Nie można też zapominać o tytułowej postaci, będącej dowodem na to, że nawet w trakcie wojny człowiek może stać się kimś lepszym.