Motyw pracy w malarstwie – obrazy „Mleczarka” i „Praczka”

Mleczarka

Obraz „Mleczarka” został namalowany przez Jana Vermeera farbami olejnymi na płótnie. Na pierwszym planie dzieło przedstawia chłopkę wykonującą swoją pracę. Widzimy, jak kobieta, która jest całkowicie pochłonięta wykonywanymi przez siebie obowiązkami, nalewa mleko do jakiegoś naczynia. Można domniemać, że owa kobieta jest służącą u jakiegoś gospodarza. Na jej twarzy da się zauważyć duże skupienie, które jest potęgowane przez grę świateł, podkreślającą zapracowanie kobiety. Wyraz twarzy mleczarki wyraża najwyższego skupienia i wielkiej koncentracji. Wydaje się, jakby nalewanie mleka było dla niej ogromnym wysiłkiem, od którego zależy jej życie.

Jej wyraz twarzy sugeruje całkowite zaangażowanie w wykonywaną czynność, dlatego obraz „Mleczarka” można potraktować jako dzieło ukazujące motyw ludzi pracy. Obok kobiety znajdują się rzeczy codziennego użytku, takie jak stół, chleb, krzesło czy kosz. Można się domyślać, że dbanie o te wszystkie przedmioty leży w jej gestii. Wielkie zaangażowanie zaprezentowanej przez Vermeera kobiety upodabnia ją do wszystkich poprzednich dzieł literackich, w których bohaterowie wykonywali swoje obowiązki z równie wielkim poświęceniem.

Praczka

Namalowany na płótnie za pomocą farb olejnych obraz przedstawia kobietę wracającą z pralni, niosącą ogromny kosz czystych rzeczy, a przy tym opiekującą się idącym obok synem. Wielki kosz znajduje się w jej prawej ręce, a dziecko jest prowadzone pod lewą ręką. Na niewyraźnej twarzy kobiety maluje się nieopisane zmęczenie, której jeszcze bardziej potęguje odchylona od ciężaru kosza sylwetka. Patrząc na tę kobietę, wydaje się, jakby ledwo dawała sobie radę z pracą, jaką ma do wykonania. Widać zatem, że można ją porównać do mleczarki, choć oczywiście wysiłek, jaki podejmuje kobiet z obrazu Daumiera, jest nieporównywalny z tym z dzieła Vermeera.

Obraz tego pierwszego pokazuje, jak wielkie poświęcenie w utrzymanie domu i wychowanie potomstwa musi wkładać kobieta. Na jej barkach spoczywa wiele ciężkich obowiązków, z którymi musi sobie poradzić. Odczucia zapracowania kobiety dopełnia mało wyrazista forma obrazu, która ukazuje obie postaci jako nieco rozmyte. Pesymistycznego tonu dodają ciemne barwy obrazy. To wszystko wywołuje u widza poczucie współczucia dla niezwykle zapracowanej kobiety, która musi w swoim życiu wykonywać codzienne, niełatwe obowiązki, a także wychowywać dzieci.