Odys – Leopold Staff. Interpretacja, analiza, omówienie wiersza
Do postaci mitologicznego Odysa odwołuje się wiersz „Odys” napisany przez Leopolda Staffa. Odys był niezwykle inteligentny, sprytny i wytrwały. Konsekwentnie dążył do wyznaczonego przez siebie celu, nie zważając na wszystkie przeciwności, jakie przynosił mu los. Między innymi z tego względu stał się on symbolem ludzkiej ciekawości determinującej człowieka do podróżowania.
To Odys uosabia bowiem chęć poznania i odkrywania tego, co niezmierzone. Dzięki takim ludziom świat stale robi cywilizacyjny postęp, dlatego to do jego postaci nawiązuje w swoim utworze Leopold Staff. Nie odnosi się jednak wprost do Odysa, gdyż opisuje życiową wędrówkę zwykłego człowieka.
Jego podróż nie jest prosta i napotyka na swej drodze wiele przeciwności, którym musi sprostać. Nie raz też popełnia błędy, co jednak jest jak najbardziej ludzkie. W ten sposób podmiot liryczny wskazuje, że sens ludzkiego życia stanowi stałe, konsekwentne dążenie do obranego przez siebie celu. Mówi także, że tułaczka jest nieodłącznym elementem naszej egzystencji, ponieważ wszyscy gdzieś idziemy i dokądś wracamy.
Autor uświadamia czytelnikowi, że na swojej drodze życiowej spotka wiele przeszkód, z którymi będzie musiał się zmierzyć, i tylko od niego zależy, czy je pokona. Jeśli zaczęliśmy swą podróż, również będziemy musieli ją skończyć, o czym przypomina Staff. Daje czytelnikowi do zrozumienia, że tułaczka w końcu się skończy, a po samym podróżniku zostanie tylko nagrobek.
Wskazuje także, że najważniejszą wartością, do której stale powinniśmy wracać, jest rodzina. Nawet tak wielki wojownik, jakim był Odyseusz, podróżując przez pięćdziesiąt lat, najbardziej marzył o tym, żeby ponownie móc ujrzeć swoich najbliższych. Leopold Staff w swoim utworze przyrównuje każdego człowieka do Odysa, wskazując podobieństwa między oboma postaciami.
Tak jak król Itaki, tak i każdy z nas przez całe swoje życie podróżuje i dąży do wybranego ceku, rzadko jednak go osiągając. Funkcja porównania do zwykłych ludzi jest najbardziej istotną, jaką autor przypisuje Odyseuszowi w swoim wierszu.