„Cierpienia Młodego Wertera” – portret kochanków. Wątek miłosny Lotta-Werter

Tytułowy bohater to niezwykle wrażliwy artysta o duszy poety. Jego życie diametralnie się zmienia, kiedy poznaje Szarlottę — mieszczankę, która jednak jest zaręczona. Zakochując się w niej, Werter uświadamia sobie, jaki jest sens jego życia — jest nim miłość do swojej wybranki. Dzięki temu uczuciu młodzieniec staje się człowiekiem niezwykle szczęśliwym i spełnionym. Tytułowy bohater żyje tylko dla Lotty i wyłącznie dzięki niej. Kobieta odwzajemnia jego przyjaźń, lecz nie wiąże z nią żadnych planów na przyszłość. Ich relacje traktuje wyłącznie jako przyjacielskie, starając się nie dawać Werterowi żadnych znaków miłosnych, choć czasem ciężko jej się przed tym powstrzymać.

Razem błogo spędzają czas, spacerując i rozmawiając na wspólne tematy, których mają bardzo dużo, ale sytuacja się zmienia, kiedy powraca narzeczony Lotty – Albert. W tym momencie ich stosunki ulegają diametralnej metamorfozie, gdyż Werter ze względu na zawód miłosny postanawia wyjechać, jednak nawet to nie jest w stanie sprawić, że ukochana opuści jego myśli. Nie mogąc o niej zapomnieć, postanawia wrócić i wznowić z nią kontakt, ale jego zachowanie okazuje się zbyt natarczywe, dlatego relacje z Lottą stają się chłodne i przynoszą Werterowi ogromne cierpienie.

Z serdecznego przyjaciela, z którym kobieta może porozmawiać na każdy temat, główny bohater utworu Goethego staje się natrętem, traktowanym przez Lottą jako ktoś nie do końca zdrowy psychicznie. Co prawda nie zostaje odtrącony, ale kochankowie nie życzą sobie już dłużej, żeby młodzieniec ich nawiedzał. Ostatnie ich spotkanie kończy się niechcianym przez kobietę pocałunkiem ze strony Wertera, po którym zrezygnowany młodzieniec popełnia samobójstwo.

Widać więc, że kobieta stanowi dla tytułowego bohatera najważniejszy aspekt życiowy, wyznaczający jego zachowania. Romantyczny młodzieniec wszystkie swoje dążenia podporządkowuje bowiem Lotcie, idealizując jej postać i traktując ją w sposób niezwykle uczuciowy. Cały czas o niej myśli, dlatego jej osoba ma ogromny wpływ na jego postawę, o czym świadczą chociażby listy, jakie pisze do przyjaciela Wilhelma. Na ich podstawi widać, że każdy najmniejszy gest, dotyk i spojrzenie wywołuje w Werterze ogromne pokłady emocji.

Bohater jest tak zakochany, że nie widzi świata poza Lotta, a kiedy ta go odrzuca, traci sens życia i postanawia popełnić samobójstwo. Traktowanie kobiety jako obrazu westchnień i pożądań okazuje się więc w tym przypadku zgubne dla bohatera literackiego, ponieważ jego uczucia nie zostają odwzajemnione, co doprowadza do tragicznego finału.