„Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego” – analiza, interpretacja, analiza
Anonimowy autor w swoim utworze „Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego” prezentuje wydarzenia, które miały miejsce w rzeczywistości. Dotyczą one sytuacji, w której tytułowa postać – rycerz szykujący się do walki z krzyżakami – niezadowolony z efektów pracy płatnerza Klemensa dotkliwie go bije, przez co w odwecie zostaje zabity przez mieszkańców Krakowa. Karą za morderstwo jest ścięcie głów sześciu sprawcom.
Tego typu przedstawianie motyw śmierci uświadamia nam, że śmierć była w średniowieczu czymś powszechnym. Ludzie brali odwet, zabijając drugą osobę, zaś sami ginęli, ponosząc karę za swój czyn. Dzięki takiemu ujęciu tematu widzimy problemy społeczne, które dotykały ludzi żyjących w tamtej epoce. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż poprzez śmierć tytułowej postaci dane jest nam ujrzeć konflikty między warstwami społecznymi. Mieszczanie i szlachcice, do których z pewnością należał autor utworu, traktowali się z pogardą, nie mając dla siebie żadnego szacunku.
Zaprezentowanie motywu śmierci w kontekście społeczno-historycznym uświadamia nam, że szlachta patrzyła z góry na mieszczan, uważając ich za ludzi godnych poniżenia. Ci zaś byli bardzo brutalni i wręcz prymitywni, co uświadamia nam ich reakcja na pobicie płatnerza. Warto zwrócić uwagę również na wyrok, jaki zostaje wydany na oprawców.
Kara śmierci dla sześciu osób jest bowiem przykładem pokazujący, że w epoce średniowiecza bardzo szafowano życiem ludzkim, raz po raz skazując ludzi na śmierć. Konkludując, „Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego” ujmuje motyw śmierci w kontekście społeczno-historycznym, pokazując nam konflikty pomiędzy warstwą mieszczan a szlachty i uświadamiając czytelnikowi, że śmierć była w średniowieczu na porządku dziennym.