Giosue – charakterystyka dziecka (syna Guido) z filmu „Życie jest piękne”
Komediodramat Roberta Benigniego zatytułowany „Życie jest piękne” ukazuje historię pewnej trzyosobowej, żydowskiej rodziny żyjącej w czasach II wojny światowej, którą z racji przynależności rasowej umieszczono w obozie koncentracyjnym. Żona i matka zostaje oddzielona od dziecka i ojca, a widz obserwuje losy tych dwóch postaci. Odgrywana przez reżysera i jednocześnie aktora główna postać – Guido – przekonuje syna o imieniu Giosue, że rzeczywistość obozu to w istocie gra mająca na celu wyłonienie zwycięzcy, chcąc w ten sposób ochronić go przed okrucieństwem wojny.
Dziecko ślepo wierzy w zapewniania ojca i nie dostrzega panujące wokół zła i cierpienia. Co więcej, Giosue świetnie się bawi w obozie i odczuwa radość z pobytu w tym miejscu. Jego wizerunek naznaczony jest niewinnością, naiwnością, beztroskością i prostodusznością, będąc symbolem rodzicielskiej miłości. Portret dziecka w filmie „Życie jest piękne” pokazuje, że nawet w tak nieludzkim miejscu, jakim był obóz koncentracyjny, ludzi zdolni są do miłości i wyższych uczuć.
Jest to dziecko łatwowierne i cieszące się życiem, do którego nie dochodzi, że ojciec może kłamać w imię wyższych wartości. Chce ono przeżyć beztroskie dzieciństwo tak jak inni rówieśnicy, co dzięki miłości Guida ostatecznie udaje mu się. Motyw dziecka w „Życie jest piękne” po raz kolejny obrazuje więc trudny los bohatera i jest ujęty w sposób wzruszający.