Siłaczka – charakterystyka Stanisławy Bozowskiej
Podobnie prezentuje się postać Stanisławy Bozowskiej – tytułowej bohaterki „Siłaczki” Stefana Żeromskiego. Można ją określić jako kobietę inteligentną, lecz niezbyt majętną, dlatego zamiast realizować się jako naukowiec, podejmuje pracę w szkole. Naucza wiejską biedotę, całkowicie poświęcając się swoim obowiązkom. Jest przejęta prospołecznymi hasłami i za wszelką cenę chce je wcielać w życie.
Stanisława marzy o tym, żeby w pozytywny sposób wpływać na rzeczywistość, dlatego zamierza odcisnąć na niej piętno, dając ludziom coś od siebie. Widzimy więc, że Bozowska w dobry sposób wykorzystuje fakt emancypacji kobiet. Chcąc pracować na rzecz społeczności, rezygnuje nawet z takich wartości jak miłość czy rodzina, sprzeniewierzając się stereotypowemu wizerunkowi kobiety. Podejmuje próbę wychowania wiejskiej młodzieży i zamierza nawet napisać książkę, mimo że w zamian nie otrzymuje żadnej zapłaty.
Jej postawę można określić jako heroiczną i idealistyczną, ponieważ z powodu braku środków do życia i ciągłej pracy zmuszona jest żyć we wręcz urągających warunkach życiowych. Stanisława jest kobietą świadomą swojej sytuacji, możliwości i praw, która czyni wiele dobrego dla osób potrzebujących. Wykorzystuje emancypację, aby pomagać innym, czego nie można powiedzieć o omówionych wcześniej salonowych lalka.
Wizerunek Bozowskiej jest jednoznacznie pozytywny, można powiedzieć, że wręcz przejaskrawiony. Za pomocą jej postaci Stefan Żeromski zwraca uwagę na ówczesne problemy społeczne, tak jak bieda oraz niski poziom edukacji wśród wiejskich dzieci i młodzieży.