Oran – miejsce i czas akcji „Dżumy”. Opis i charakterystyka miasta

Ta współczesna powieść ukazuje tragiczną sytuację opętanego śmiercionośną dżumą miasta Oran. Już na samym początku utworu autor ukazuje miejsce akcji, zwracając uwagę na fakt, że życie w nim płynie powolnym, określonym od dawien dawna rytmem. Codzienność wypełniona jest przede wszystkim dbaniem o względy ekonomiczne, gdyż w tygodniu mieszkańcy prawie cały czas swój czas poświęcają w celu dokonywania różnego rodzaju transakcji i handlu, a odpoczywają jedynie w weekend.

Narrator opisuje tę sytuację w nieco ironiczny sposób, zwracając uwagę, że mieszkańcy nie dbają w zasadzie o nic innego jak tylko o pieniądze. Oran jest dla niego miastem bez własnej duszy, które nie ma najmniejszych szans w walce z rozprzestrzeniającą się dżumą.

W czasie trwania powieści miasto się zmienia, na co największy wpływ ma oczywiście śmiercionośna epidemia. W obliczu dżumy wielu Orańczyków stara się żyć normalnym rytmem, lecz szybko okazuje się to niemożliwe z uwagi na zamknięcie wielu budynków użyteczności publicznej. Z tego względu ludzie przenoszą się do kawiarni, kinowych sal czy po prostu na ulicę, a znikają z portu i z dworca. W początkowym stadium dżumy mieszkańcy nie zwracają więc uwagi na powagę sytuacji, lecz skupiają się wyłącznie na własnym położeniu.

Ich zachowanie zaczyna się zmieniać wraz z nadejściem niezwykle upalnego lata i nasilaniem się epidemii zmuszającej Orańczyków do pozostawania w domach. Wzmaga to w nich samotność oraz poczucie odosobnienia i strachu. Warto również zwrócić uwagę na metamorfozę wielu mieszkańców, którzy z egoistów troszczących się jedynie o swoje dobro zmieniają się w ludzi wrażliwych na ludzką krzywdę, czego przykładem są chociażby postaci Ramberta czy ojca Paneoluxa. Kiedy przychodzi jesień, mieszkańcy ponownie wychodzą z domów i znów starają się żyć normalnym rytmem.

Albert Camus w „Dżumie” prezentuje zatem miasto Oran w różnych fazach, które zmienia się wraz z rozprzestrzenianiem się epidemii. Początkowo jest to miasta nudne, brzydkie i miałkie, lecz z nadejście dżumy zmienia się w wyludnione, pełne szczurów, cierpienia i wszechobecnej śmierci. Widzimy również, jak zmieniają się postawy mieszkańców chcących się dostosować do panujących w danym momencie warunków życiowych.

 

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *