Obraz Żydów w „Początku” Andrzeja Szczypiorskiego
W utworze zatytułowanym „Początek” Andrzej Szczypiorski prezentuje losy ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej w kontekście jej kontaktów z Polakami. Pisarz ukazuje dwie nacje, które razem walczą o byt, lecz narodem bardziej poszkodowanym są niewątpliwie Żydzi.
Akcja jest osadzona głównie w latach ’40 w Warszawie, kiedy to przedstawiciele państwa Izrael byli eksterminowani i prześladowani przez zaborców. Jak wspomniałem, głównym tematem utworu są stosunki pomiędzy Żyda a Polakami. Autor nie prezentuje jednoznacznego spojrzenia na tę sprawę, pokazując różne, zgoła odmienne postawy.
Portret Żydów w „Początku” Andrzeja Szczypiorskiego
Tak więc widzimy zarówno Żydów zdrajców, takich jak Bronek Blutman, który wydaje panią Seidenman, jak również uczciwych i szlachetnych ludzi żydowskiego pochodzenia, którzy z narażeniem życia ratują swoich współbraci. Główną postacią dzieła jest jednak wspomniana przed chwilą Irma Seidenman – Żydówka, która czuje się Polką.
Szczypiorski przedstawia ją jako inteligentną, pracowitą i wierną kobietę, która ostatecznie ze względu na swoje pochodzenia opuszcza kraj. Irma nigdy wcześniej nie przywiązywała wagi do swojego pochodzenia, ponieważ uważała, że ono o niczym nie znaczy, lecz rzeczywistość okazuje się brutalna; kobieta musi opuścić Polskę, ponieważ jest Żydówką. Dopiero w tym momencie nachodzi ją gorzka refleksja na temat rzeczywistości; mimo iż w żadnym wypadku i pod żadnym względem nie czuje się gorsza, jest za taką uważana. Jednak nawet to nie sprawia, że przestaje czuć się szczęśliwą kobietą.
Reasumując, Szczypiorski w swoim „Początku” prezentuje niejednoznaczny obraz Żydów, który jednak dzięki postaci Irmy Seidenmam przechyla się ku pozytywnej ocenie tej nacji.