Emilia Korczyńska – charakterystyka bohaterki „Nad Niemnem”
Salonową lalką jest również jedna z bohaterek powieści Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem”, a mianowicie Emilia Korczyńska. Pochodzi z zamożnego domu, ma mniej więcej czterdzieści lat, męża i dwoje dzieci. Korczyńska to osoba żyjąca w wyimaginowanym świecie romansów, które zaszczepiły w niej ideał miłości romantycznej. Nie interesuje jej to, co się dzieje w domu i w gospodarstwie, jest egocentryczna, samolubna i zapatrzona we własną osobę. Emilia nie docenia prawdziwych uczuć męża, ponieważ są one zbyt przyziemne i objawiają się poprzez codzienną pracę.
Bohaterka powieści Elizy Orzeszkowej nie oczekuje jednak praktyczności, zaradności i rozsądku, lecz romantyzmu obecnego w czytanych przez nią książkach. To sprawia, że stale choruje, jest nieszczęśliwa i niespełniona. Podobnie jak Izabela, mocno dba o wygląd zewnętrzny, dlatego zawsze prezentuje się nienagannie. Mimo to nie ma w niej energii życiowej, a wysiłek i praca są dla niej pojęciami obcymi. Nie potrafi realizować swoich pasji, ponieważ jedyne, czym się fascynuje, to ckliwe romanse.
Emilię można określić jako salonową lalkę zamkniętą w wyimaginowanym świecie i nieumiejąca się odnaleźć w normalnej rzeczywistości. Swojego męża traktuje z politowaniem wyłącznie dlatego, że ten ciężko pracuje w gospodarstwie i zajmuje się rzeczami, które jej uwłaczają. Nie obchodzą jej inni ludzie, gdyż własne potrzeby stawia na pierwszym miejscu. Jej największe marzenie to salonowe życie, w związku z czym wszystkie pieniądze otrzymane od Benedykta przeznacza na strojenie siebie i domu.
Jak więc widać, Emilia Korczyńska to tak jak Izabela, cyniczna, salonowa lalka bawiąca się uczuciami mężczyzny i nieumiejąca odnaleźć się w rzeczywistości, która wymaga pracy, pasji i poświęcenia. W przeciwieństwie do Łęckiej dla jej zachowania nie ma jednak większego usprawiedliwienia, ponieważ jej negatywy wizerunek wynika wyłącznie z tego, że z powodu czytania sentymentalnych powieści została zaprezentowana jako salonowa lalka całkowicie oderwana od realnego świata. Taki obraz Emilii Korczyńskiej w „Nad Niemnem” ma podkreślić konieczność pracy organicznej i pracy u podstaw, ponieważ jej postać stanowi przeciwieństwo wobec pracowitych i pozytywnych bohaterów, których cechy w ten sposób zostają uwypuklone.